به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر بمناسبت 21 مرداد، روز ملی دریای خزر، سخنرانی های علمی توسط محققان و پژوهشگران برگزار شد. اولین سخنران این برنامه آقای دکتر نصراله زاده بودند که با خیر مقدم به حاضرین و بیان مقدمه ای بر روز  ملی دریای خزر مطالب خود را با عنوان "شواهد اثرات تغییر اقلیم بر دریای خزر" ارائه دادند. ایشان در گفته های خود به تاثیر افزایش دمای کره زمین و تولید گازهای گلخانه ای بر روی اکوسیستم های آبی و دریای خزر اشاره کردند. دیگر سخنران برنامه دکتر بهزاد رهنما بودند و “احیای دریای خزر و تهدیدهای بیولوژیک آن" موضوع صحبتهای ایشان بود. همچنین در ادامه دکتر سعید وحدت، مدیر عامل شرکت دانش بنیان پرتو غذای آبزیان سورنا، در مورد" استفاده از پتانسیل موجود دریای خزر در تولید غذای زنده برای آبزی پروری" مطالبی ارائه دادند و از فرصتهای موجود برای بگارگیری از آب دریا و زمینهای ساحلی خزر برای ایجاد اشتغال و تولید انواع غذای زنده که ارزش اقتصادی بالایی در صنعت آبزی پروری دارد سخن گفتند.
سرکار خانم دکتر باقری سخنران بعدی این مراسم بودند و مطالب خود را در مورد میکروپلاستیک با عنوان " مروری بر وضعیت آلودگی میکروپلاستیک در دریای خزر" به اطلاع شرکت کنندگان رساندند. مطالعات انجام شده بر روی میکروپلاستیکها و راههای ورود آن به منابع آبی دریای خزر و بدن آبزیان و همچنین تاثیرات سوء آن در زندگی این موجودات و به طبع آن مصرف کنندگان این آبزیان از اهم سخنان ایشان بود.
در نهایت و بعنوان سخنران پایانی این برنامه خانم دکتر اسکندری در مورد " برنامه محیط زیست دریای خزر(CEP) و کنوانسیون تهران(TC)" و اقدامات انجام شده توسط سازمانهای بین المللی و کشورهای همسایه دریای خزر برای احیاء و نجات این پهنه آبی و جلوگیری از پیشرفت تهدیدهای موجود، صحبهایی داشتند.
آنچه در این برنامه و مطالب ارائه شده توسط سخنرانان به آن تاکید و اشاره شد حاکی از آن است که چالشهای زیادی نظیر ورود انواع آلودگیهای نفتی، کشاورزی، صنعتی و فاضلابهای شهری و روستایی، صید غیر مجاز از ذخایر آبزیان و از بین رفتن گونه های مختلف، برداشت غیر اصولی از منایع زیرزمینی دریای خزر در کنار تغییر اقلیم و خشک شدن رودخانه ای منتهی به آن و پایین رفتن تراز آبی دریای خزر بزرگترین دریاچه کره زمین را تهدید میکند و تلاشهای انجام شده از سوی سازمانها و انجمنهای ملی و بین المللی برای نجات آن کافی نبوده و مستلزم انجام اقدامات جدیتر و موثرتر است تا شاهد احیاء و بازسازی این موهبت الهی در سالهای آتی باشیم.