بررسی حاضر به‌منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پروبیوتیک بتاپلاس و پربیوتیک تکنوموس بر شاخص­های رشد، بازماندگی و ترکیبات بدن میگو پاسفید(Litopenaeusvannamei) پرورش‌یافته با آب دریای خزر انجام شد. هفت گروه از میگوها با میانگین وزنی 0/12±4/02 گرم در حوضچه­ های فایبرگلاس با تراکم 30 عدد میگو در هر حوضچه، به مدت 56 روز با سطوح مختلف بتاپلاس (0/1 و 0/2 درصد غذا، هرتیمار با 3 تکرار) و تکنوموس (0/01 و 0/2 درصد غذا، هر تیمار با 3 تکرار) و یک تیمار ترکیبی (با دز ترکیبی شامل بتاپلاس با دز 0/1 و تکنوموس با دز 0/1) و یک تیمار ترکیبی دیگر (با دز ترکیبی شامل بتاپلاس با دز 0/2 و تکنوموس با دز 0/2) غذادهی شدند. در انتهای دوره شاخص­های رشد (میانگین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن،ضریب تبدیل غذایی و ضریب رشد ویژه)، درصد بازماندگی و ترکیبات بدن این تیمارها با تیمار شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد، تیمار تغذیه‌شده با سطح 0/2 درصد بتاپلاس و تکنوموس ترکیبی، از شاخص­های رشد بهتر و بازماندگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بود (0/05<p). بررسی ترکیب شیمیایی بدن نشان داد که اختلاف معناداری در میزان پروتئین بین تیمار 0/2 درصد با تیمار شاهد وجود داشت، هرچند که در درصد چربی، خاکستر و رطوبت بین تیمارهای مختلف اختلاف معناداری مشاهده نشد (0/05<P). بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از سطح 0/2 درصد بتاپلاس و تکنوموس در جیره میگو پاسفید، به‌منظور بهبود عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیبات بدن توصیه می­شود.